ابن جنید

نقلست که بزرگی پیش جنید می آمدابلیس را دید که پیش او می گریخت چون در پیش جنید آمد او را دید گرم شده و خشم بر وی پدید آمده و یکی را می رنجانید , گفت:یا شیخ من شنیده ام که ابلیس را بیشتر آن وقت دست بود بر فرزند آدم که در خشم شود , تو این ساعت در خشمی و ابلیس را دیدم که از تو می گریخت , جنید گفت :نشنیده و ندانی که ما بخود در خشم نشویم بلکه بحق در خشم شویم ,لا جرم ابلیس هیچ وقت از ما چنان نگریزد که آن وقت , خشم دیگران به حظ نفس خود بود و اگر آن بودی که حق تعالی فرموده است که اعوذ بالله من شیطان الرجیم گویند من هرگز استعاذت نخواستمی.